سرعت غیرمطمئن و خوابآلودگی مهمترین عوامل تصادفات هستند
تاریخ انتشار: ۱۰ فروردین ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۰۳۱۱۵۵
به گزارش خبرگزاری مهر، حجتالاسلام احمدرضا پورخاقان، رئیس سازمان قضایی نیروهای مسلح عصر جمعه به همراه تیمور حسینی، رئیس پلیس راهنمایی و رانندگی فراجا و با حضور جمعی از مسئولان راهنمایی و رانندگی از مرکز اطلاعات و کنترل هوشمند ترافیک پلیس راهنمایی و رانندگی فراجا بازدید کرد.
تیمور حسینی، رئیس پلیس راهنمایی و رانندگی گفت: پلیس راه به طرق مختلف در ماموریتهای خاص قرار دارد و مهمترین و حساسترین ماموریت پلیس راه طرح نوروزی است، همچنین نوروز فرصت مناسبی برای بروز کردن شرایط پلیس راه برای به حرکت در آوردن سرمایه اجتماعی است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی افزود: شرایط عید نوروز به گونهای است که مردم احساس خوبی در وجودشان حس میکنند و در خدمت سفر و خانواده قرار میگیرند. امسال شرایط ویژه تقارن دو بهار طبیعت و قرآن را داریم و الگوی سفرها دشوارتر شده است چراکه در سالهای گذشته آغاز و پایان سفرها مشخص بود، اما امسال با توجه به تعطیلات عید سعید فطر یک هفته به ماموریت پلیس راه اضافه شده و حتی تا بعد از عید سعید فطر هم حجم شلوغی ادامه خواهد داشت.
سردار حسینی، ادامه داد: پلیس راه برای بهرهوری پیشرفته، ضمن استفاده اقدامات سنوات گذشته، آنها را تقویت کرد و همچنین سعی در کمرنگ کردن نقاط قوت هم داشته است.
رئیس پلیس راهور با اشاره به بزرگترین تهدیدهای منجر به تصادف، اظهار کرد: سرعت غیرمطمئن و خوابآلودگی مهمترین عوامل تصادفات هستند، متاسفانه خستگی و خوابآلودگی مقولهای است که امکان مهار آن توسط پلیس وجود ندارد و عاملی فردی است.
وی اظهار کرد: افزایش چند برابری جریمه برای جلوگیری از رفتار پرریسک کسانی است که میخواهند با رانندگی پرخطر جان دیگران را به خطر بیاندازند چراکه افزایش جریمه برای کسانی که در مسیر قانون حرکت میکنند مسئله خاصی نیست، همچنین برای بعضی از تخلفات همچون سرعت غیرمجاز، سبقت غیر مجاز، رانندگی در مستی مجازات سنگین در نظر گرفته شده است که میتواند ترمزی برای جلوگیری از تخلفات باشد سرعت و سبقت قصد داریم و رانندگی خواهد بود.
حسینی در پایان گفت: عمده علل تصادف به عوامل انسانی برمیگردد در سال ۱۴۰۳ قصد داریم که با استفاده از ابزارهای هوشمند و با استفاده از توان بخش خصوصی در این حوزه، روبهروشدن چهرهبهچهره پلیس با مردم را تا ۳۰ درصد کاهش داده و نظارت سیستمی را به ۷۰ درصد برسانیم.
کد خبر 6065001 سيد اسد رجبیمنبع: مهر
کلیدواژه: سید تیمور حسینی پلیس راهنمایی و رانندگی دوربین کنترل سرعت هلال احمر جمهوری اسلامی ایران پلیس راهور تهران نوروز شهر تهران سفرهای نوروزی احمد شیرانی مرکز اطلاع رسانی پلیس راهور تهران سازمان هواشناسی شرکت کنترل کیفیت هوای تهران پلیس راهور فراجا محفل قرآنی امام حسنی ها ترافیک راهنمایی و رانندگی پلیس راه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۰۳۱۱۵۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
از درشکه تا اتومبیل؛ یک قرن فرهنگسازیِ ناتمام
جابهجایی همواره یکی از دغدغههای مهم از زمان انسانهای نخستین که کمتر سبک زندگی یکجانشینی داشتند تا انسان امروزی که پویایی، جزء جداییناپذیر زندگیاش محسوب میشود، بوده است. نیازی که پاسخ به آن در ابتدا به مدد حیوانات و بعدتر به واسطه پیشرفت تکنولوژی میسر شد، هرچند این بخش هم با چالشهای خاص خود از بروز هرجومرج تا گاهی اوقات نبود فرهنگِ کافی روبرو بود.
به گزارش ایسنا، سرعتِ محدود انسان برای جابهجایی باعث شد تا به حیوانات به چشم وسیلهای برای حملونقل نگاه کند که هرچند سرعت و توان بیشتری از خودش داشتند، اما بازهم تغییر چشمگیری در مدت زمان رسیدن به نقطه دلخواه ایجاد نمیکردند. در این شرایط بود که فکر ساخت وسایلی مانند ماشیندودی، طیاره، قطار و... به ذهنش رسید تا سختیها را بر خود آسان کند. با این وجود وسیلهای که بیش از هر چیزی طی حدود ۱۳۰ سال گذشته توانسته پاسخگوی نیاز انسان به جابهجایی باشد، خودروها هستند که در این گزارش به آنها میپردازیم.
تا پیش از تولد خودروها، استفاده از کالسکه و درشکه برای رفتوآمد در میان مردم رواج داشت؛ چنانچه ناصرالدین شاه پس از بازگشت از سفر فرنگ در سالهای آخر عمرش دستور تاسیس شرکت درشکهرانی برای گسترش حملونقل در دارالخلافه طهران را داد که به دنبال آن حدود ٣٠ درشکه وارد شهر شد. بر همین اساس لازم شد برای حفظ نظم، قوانینی برای تردد وضع شود. از جمله اینکه درشکهها و کالسکهها برای ورود به برخی نقاط شهر از جمله محوطه کاخ گلستان نیاز به مجوزی شبیه طرح ترافیک امروزی داشتند.
مسیر رفتوآمد کالسکهها؛ عکس از آنتوان سوریوگیننخستین اتومبیل در دوران سلطنت مظفرالدین شاه قاجار وارد ایران شد. از آنجایی که استفاده از آن در ابتدا تنها مخصوص درباریان و افراد ثروتمند بود؛ بنابراین به دلیل محدود بودن تعداد اتومبیلها، نیازی به وضع قوانین مشخص برای استفاده از آن وجود نداشت. اما مانند هر وسیله دیگری، خودروها هم پیش از آنکه فرهنگ و قوانینی برای استفاده از آنها شکل گیرد، به مرور جای خود را در میان زندگی تمام اقشار جامعه باز کردند.
در واقع باید حدود یک قرن قبل را تصور کنید که فردی از پشت درشکهای که هدایت آن با کشیدنِ افسار اسب یا قاطر امکانپذیر بوده، پایین میآید و صرفا با یادگیری برخی مفاهیم ابتدایی پشتِ فرمان وسیلهای مینشیند که دیگر هدایت آن تنها به زور و بازوی خود و اندک شعور حیوانش وابسته نیست و باید همزمان حواسش به گاز، ترمز، دنده، فرمان و... باشد! در این شرایط البته وضعیت برای پیادگان هم بهتر نبود، کسانی که هیچ اطلاعاتی از سرعت و شتاب اتومبیل نداشتند و بعید نبود مثلا بازیگوشی یک کودک هنگام رد شدن از خیابان باعث تصادفی جبرانناپذیر شود.
از طرفی افزایش تعداد اتومبیلها در سطح شهرها در شرایطی رخ میداد که کوچهها و خیابانهای خاکی، زیرساخت لازم برای حضور این تعداد خودرو را نداشتند، خبری از خطکشی معابر، چراغ راهنمایی و رانندگی و... نبود و نظمیهچیان هم آموزشی برای نظارت بر قوانین مرتبط با این ساخته دست بشر ندیده بودند. در این بیقانونی هم احتمالا حق با کسی بود که زودتر میپیچید، صدای بلندتری برای داد زدن داشت، در محله خودشان رانندگی میکرد و بچهمحلها هوایش را داشتند و... .
با این وجود روند استفاده از اتومبیل کم و بیش به همان سبک اولیه تا زمانی که نخستین قربانی را بگیرد ادامه داشت. اما ماجرا از چه قرار بود؟ درویش خان که یکی از افراد اثرگذار موسیقی ایرانی و عامل ایجاد تنوع در ساز تار بود، در یکی از شبهای پاییزی سال ۱۳۰۵ خورشیدی که سوار بر درشکه درحال بازگشت به خانه بود با یک اتومبیل تصادف کرده و بعد از ۵ روز از دنیا رفت و اینگونه بود که خطرات وسیلهای که قرار بود کمکی به بشر باشد، بیش از قبل مشخص شد.
احساس خطر در کنار هرجومرج، بیقانونی و شکل نگرفتن فرهنگ استفاده از خودرو سبب شد تا در سال ۱۳۰۵ خورشیدی، داشتن تصدیق یا گواهینامه برای رانندگی اجباری شود و به دنبال آن دو سال بعد، اولین قوانین مربوط به رانندگی تنظیم و اداره نظمیه هم موظف به نظارت بر اجرای قوانین شود. البته اولین آییننامه کامل قوانین راهنمایی و رانندگی سال ۱۳۱۸ تصویب شد که از آن به عنوان مادر قوانین راهنمایی و رانندگی یاد میشود.
حالا دیگر تقریبا ۱۰۰ سال است که قوانین راهنمایی و رانندگی در ایران شکل گرفته؛ با این وجود گاهی برای رعایت یک قانون مشخص مانند بستن کمربند ایمنی، بهترین راهکاری که باعث فرهنگسازی میشود درنظر گرفتن جریمه است! درواقع اینجاست که قانون برای برطرف کردن هرجومرج به کمک فرهنگ آمده، اما به نظر میرسد برای موارد دیگر که وابسته به موضوعات ترافیکی نیستند، مانند بوق نزدن در هر ساعتی از شبانهروز در کوچهها و پسکوچهها، فحش ندادن هنگام رانندگی، نیفتادن پشت آمبولانس، بوق زدنِ بیدلیل در ترافیکهای طولانی و... هنوز کار زیادی تا رسیدن به نقطه فرهنگی مطلوب داریم!
انتهای پیام